Şu Bizim Çocuksu Gözlerimiz Bütün Işıklardan Önce Kapatılır
Kadınlar onu neden kocalarıyla aldatırlardı
ve neden herkese uyarlı bir kerhanede bile
içinden gelerek beceremezdi yalnızlığı
Oysa adam bu kadına içini dökmüştü
Sonra bildiği her şeyi bir çırpıda anlatmıştı:
“yaşamakla ölmeyi daha az bilmiyorsun”
Ve üşümesin diye sıcacık nefesiyle
iyice örtmüştü sırtını
Saçlarıyla yetinmeyip aralarındaki boşluğa dokunur gibi
içtikleri şarabın kısacık ömürleriyle yıllanması
ona uzanabildiği için seviyordu
ellerinin kollarına bağlı olmasını
ve artık rüyalarında bile gökyüzüne yanaşmıyordu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder